O poranku mam całkiem fajny widok na najwyższe góry Grecji - Masyw Olimpu. Widok tych gór będzie mi towarzyszyć niemal przez cały dzień. Wschód słońca nie jest zbyt spektakularny, ale nie ma się czego spodziewać latem podczas tak dużych upałów gdy powietrze jest bardzo zapylone.
Bardzo szybko ruszam w drogę. Pierwszą miejscowością, a zarazem największym miastem, które dzisiaj odwiedzam jest Katerini (Κατερίνη). Nowoczesne miasto. Wąskie, kompletnie zakorkowane ulice. W zasadzie nic ciekawego jak dla mnie tutaj nie ma. Nie podoba mi się. Robię szybko spore zakupy prowiantu, które muszą mi wystarczyć na cały dzień. Wody też zabieram dość sporo, ale wiem, że bez późniejszych uzupełnień się nie obejdzie, a wieźć 10 litrów ze sobą nie mam zamiaru ;) Uciekam do parku miejskiego gdzie w zacienionym miejscu zjadam śniadanie.
Z Katerini jadę już w kierunku zachodnim. Coraz ładniej wygląda masyw Olimpu. Nie wiem co jest z tymi pasterskimi psami w Grecji, ale ponownie byłem zmuszony uciekać przed rozwścieczonymi kundlami. Że też chce się im ganiać w taki upał....
To już kolejny dzień gdy temperatura przekracza czterdzieści stopni. Nawet miejscowi chyba się pochowali w domach bo na drodze zupełnie ustaje ruch.
Robię pauzę na kąpiel w strumieniu.
Przychodzi pora zaliczyć jakiś podjazd. Normalnie nie byłby to większy problem, ale w tym upale nawet najmniejsze wzniesienie jest dla nie sporym wyzwaniem. Gdyby nie wizja kolejnych podjazdów to chętnie podjechałbym do jakichś okolicznych atrakcji turystycznych, a jest ich w okolicy dość sporo o czym informują stosowne drogowskazy. Ja jednak zdobywam kolejne metry wysokości.
Przed Agios Dimitrios mijam się z dwójką rowerzystów z polski. Krzyczę cześć, ale chłopak nawet nie popatrzył w moim kierunku. Tylko dziewczyna skinęła głową. Robię zapasy wody w niewielkim sklepiku. Ceny mają tu chyba z kosmosu....
Kilka kilometrów dalej zdobywam przełęcz przekraczającą 1000 metrów n.p.m.
Na zjeździe dopada mnie znużenie. O mało nie zasypiam na rowerze od panującego upału. Od dobrych dwóch godzin nie widziałem żadnego samochodu na drodze.
Po zjeździe do doliny robię pauzę. Wypijam o dziwo jeszcze zimne piwo i film mi się urywa... Budzę się po godzinie czasu. Masyw Olimpu od tej strony wygląda wcale nie gorzej jak od północnej strony ;)
Tuż za miejscowością Gerania docieram do głównej drogi Larissa-Elassona. To miejsce jest najdalej wysuniętym na południe miejscem, do którego docieram podczas tej wyprawy. Teraz odbijam na północ.
Przy drodze znajduje się muzeum bitwy pod Sarantaporo z okresu I wojny bałkańskiej stoczonej w dniach 9-10 października 1912, pomiędzy armią osmańską, a grecką. W czasie bitwy stacjonował w tym miejscu sztab osmański.
A ja podążam do wcześniej wspomnianego Sarantaporo. Z mapy wychodzi, że będzie pod górę i to tak solidnie. Jeszcze tylko ostatnie foty Masywu Olimpu i przez kilka kolejnych kilometrów bez widoków ponieważ jadę wśród gór.
Po prawie dwóch godzinach nużącej jazdy po krętej drodze otwierają się widoki na dolinę, którą płynie najdłuższa rzeka znajdująca się w całości na terytorium Grecji - Aliakmon. W tym miejscu utworzono sztuczny zbiornik wodny. Z daleka widoczny jest liczący 1372 metry most spinający oba brzegi jeziora.
W miejscowości Servia uzupełniam zapasy wody i przejeżdżam mostem na drugą stronę jeziora. Udaje się też dojrzeć pelikana ;)
Po drugiej stronie przychodzi mi się zmierzyć z kolejnym podjazdem. Na szczęście nie jest on już tak wymagający jak wcześniejsze dwa. Widoki mam za to świetne !
O zachodzie słońca przejeżdżam w okolicy Kozani. Mam małe problemy z wyborem odpowiedniej drogi w kierunku północnym. Mój błąd kosztował mnie sporo wysiłku. Muszę zaliczyć bardzo stromy podjazd. Najbardziej stromy odcinek podczas całego wypadu. Nim się obejrzałem zrobiło się ciemno :/
Za to po zachodzie słońca jazda staje się przyjemniejsza. Od razu też zaczyna przybywać sporo kilometrów bo teren delikatnie opada ku północy. Przejeżdżam obok ogromnych kopalni odkrywkowych węgla brunatnego. Znajduje się tutaj kilka elektrowni. Węgiel brunatny jest najważniejszym źródłem energii elektrycznej w Grecji (65% udziału w krajowej produkcji). Powietrze jest bardzo zapylone. Od pyłu aż szczypią oczy. Po 22iej przejeżdżam przez Ptolemaidę i kawałek dalej kończę dwunasty dzień wyprawy.
 |
| Statystyki dzień 12 |
Więcej zdjęć dostępnych w galerii pod adresem: https://photos.app.goo.gl/MVUWhddq2kZ6wYzf1
cdn
Kolejna część relacji... -->
Piękne widoki
OdpowiedzUsuńWidokowo to był jeden z lepszych dni na tym wyjeździe :)
OdpowiedzUsuń