Rowerowy Eurotrip 2019 - Dzień 16/28 - 28.07.2019 - Larissa, Trikala, Kalambaka ....

O świcie zostaję zbudzony przez głośne ujadanie psów. Drogą obok przejeżdża jakaś półciężarówka, a za nią biegnie kilka psów. Mam wrażenie, że to te same, które goniły za mną dnia poprzedniego. Na szczęście nie wyczuły mnie, ale lepiej dmuchać na zimne i szybko się zbieram do drogi. Jeszcze tak szybko nie zwijałem obozu na tej wyprawie. Wszystko pozwijałem byle jak i sruuuu... do sakwy. Po kilku kilometrach podjazdu zatrzymuję się by zrobić porządek z bagażami. Z torby wypada coś co swym wyglądem przypomina skorpiona ! Takie małe może ze trzy centymetry wielkości, ale jednak serce trochę szybciej zabiło. Kawałek dalej uwieczniam wschód słońca.....

Takie coś wypadło mi z bagaży....

Przejeżdżam przez miejscowość Sykia. Droga staje się podrzędną. Nie zanotowałem żadnego samochodu na tej drodze. Mijam wiele samotnych gospodarstw, a niemal z każdego wybiegają psy i za mną gonią. Te greckie psy to jakaś plaga !
Trasa nie należy do łatwych. Wielokrotnie na mojej drodze stają kolejne podjazdy. Jednak jest całkiem fajnie tak jechać z widokiem na Masyw Olimpu. Choć tym razem nie jest on tak spektakularny jak dwa lata temu 😉

Masyw Olimpu

Z tego co zauważyłem to miejscowi parają się przede wszystkim uprawą tytoniu.

Początkowo nie miałem takiego zamiaru, ale jednak postanowiłem i tym razem odwiedzić Katerini. Normalnie to pewnie starałbym się ominąć to miasto jednak mając świadomość, że w niedzielę ciężko będzie z zakupami w mniejszych miejscowościach postanawiam tam zjechać. Towarzyszy mi ciągle widok Olimpu choć coraz więcej zbiera się tam chmur.

Masyw Olimpu

Katerini

Robię zakupy i jadę ścieżką rowerową do centrum. Tam jedno zdjęcie do archiwum i opuszczam miasto. Tym razem decyduję się jechać na południe wzdłuż wybrzeża, a nie jak poprzednim razem przebijać się przez góry.

Masyw Olimpu

Dość sprawnie docieram do Platamonas. Miejscowość leży u podnóża masywu Olimpu. Popularne miejsce wśród turystów. Tu po raz ostatni zażywam kąpieli w wodach morza egejskiego. Plaża jest żwirowa, a nie tak jak na północnym brzegu piaszczysta. Platamonas jest również kojarzone z zamku,który wybudowali tu krzyżowcy.

Zamek w Platamonas

I tym sposobem żegnam się z morzem egejskim. Teraz odbijam w kierunku Larissy. Jadę wzdłuż autostrady. W pewnym momencie natrafiam na bramki takie jak przy wjeździe na autostradę. Co jest ? Przecież na mapie nie ma tu żadnego wjazdu na A1 ! Chwila zastanowienia i jadę. Wrzucam 2 euro do automatu i otwiera się szlaban.

Po niespełna 3 kilometrach docieram na most na rzece Pinios, która w tym miejscu opuszcza kanion. Robię kilka fotek z drona.

Rzeka Pinios

Zaczepia mnie chyba jakiś miejscowy rowerzysta i zaleca bym jak najszybciej stąd odjechał bo tu niewolno rowerami jeździć, ale po przekroczeniu mostu docieram już do wyznaczonej trasy rowerowej Euro Velo 11 czyli tej samej, którą jechałem w dniu wczorajszym. A droga jest bardzo niebezpieczna do poruszania się nią rowerem. Bez pobocza bo ograniczona barierkami od znajdującej się kilkadziesiąt metrów niżej rzeki. Ruch na niej jest też bardzo duży mimo iż tuż obok tunelem biegnie autostrada, która powinna rozładować trochę natężenie ruchu.

Nie robię na tej drodze za bardzo zdjęć bo poza dwoma miejscami na kilka samochodów nie ma gdzie się zatrzymać.

Opuszczam kanion gdzie było odrobinę chłodniej aniżeli na otwartej przestrzeni. Teraz przez krajobraz typowy dla Grecji podążam do Larissy. Spiekota równie duża jak przez kilka ostatnich dni. Świeżo spieczone ramiona coraz bardziej dają o sobie znać. Dopiero co wczoraj schodziła mi skóra, a dziś dzieje się to po raz kolejny. Tym razem ze znacznie gorszymi następstwami. Porobiły mi się pęcherze w podrażnionych miejscach, a gdy popękały i zeszła skóra to zaczęło mi to wszystko krwawić. Od dzisiaj do końca wyjazdu będę mieć "rękawki" składające się z opatrunku 😅

Po lewej stronie cały czas towarzyszy mi widok masywu Ossa....

Masyw Ossa

Larisa zwróciła moją uwagę już dwa lata temu. Jednak wówczas nie miałem na tyle czasu by odwiedzić to miasto.  W mieście trudno doszukiwać się tłumów turystów. W tym mieście będącym stolicą regionu Niziny Tesalskiej znajduje się wiele pozostałości po czasach starożytnych i to przede wszystkim one ściągają tu odwiedzających, których główny cel jest i tak zupełnie gdzie indziej, a miasto traktują jako przystanek na swej trasie.

W mieście możemy przyjrzeć się ruinom starożytnych zabytków takich jak chociażby jednego z największych antycznych teatrów w Grecji. Ten mieszczący niemal 10 tyś. widzów obiekt wybudowano w III w. p.n.e.

Amfiteatr Larissa

Usytuowany jest na zboczu wniesienia gdzie znajdowała się świątynia na Akropolu. Dziś obejrzymy tylko jej marne pozostałości. Bowiem tyle zaledwie przetrwało po silnym trzęsieniu ziemi, jakie nawiedziło region w 1941 r.

Ruiny na Akropolu

W mieście natkniemy się na wiele innych mniejszych pozostałości obiektów pamiętających czasy antyczne jak chociażby drugi mniejszy amfiteatr czy też łaźnie.

Mniejszy amfiteatr

Nie mogło się obejść bez zrobienia zapasów na dalszą trasę. Część wchłaniam w jednym z kilku parków na terenie miasta.

Tak siedząc i popijając piwko zastanawiam się nad swoją dalszą trasą. Larisa było moim najbardziej na południe wysuniętym punktem, które zdecydowałem, że tym razem odwiedzę. Jednak po powrocie okazało się iż spokojnie jeszcze obróciłbym do stolicy czyli do Aten....
I tak przyglądam się mapie jakby tu dalej jechać... I widzę, że całkiem niedaleko znajdują się słynne Meteory ! No nie może być jadę tam! 😀

Ruszam w kierunku miasta Trikala. Ciągle jadę w bliższej lub dalszej odległości od rzeki Pinios i ciągle po EuroVelo 11. Powiem, że trasa bardzo fajna tylko, że znowu mam do czynienia z tymi cholernymi psami ! Przekraczając w jednym miejscu rzekę starym mostem zatrzymuję się by zrobić fotkę i właśnie w tym momencie z krzaków wylatuje ogromny wilczur. Widać,że nie ma dobrych zamiarów... szybko ruszam by zdołać mu uciec, ale to ogromna bestia i tak mnie dogania. Gazem nie trafiłem kolejny raz i właśnie mi się skończył, a ciul miał tak ogromną paszczę, że złapał za sakwę ! Na szczęście nie przegryzł jej, ale w cholerę obślinił 😕

Ponownie zaczyna mi szybko upływać czas mimo, że jadę po równinach i kilometrów niby przybywa. Jednak przydałoby się trochę więcej..... Ale za to krajobrazy całkiem ładne.... Odwiedzam też jedną niewielką stacyjkę paliw gdzie wciąga mnie w rozmowę jeden starszy pan. Pytania są standardowe jakie się zadaje rowerzyście podróżującemu po Europie 😋

Wpadam do miasta Trikala. Na początku jest ciekawy pomnik, który chciałem uwiecznić na foto, ale tak się składa, że to przed jakąś jednostką wojskową i strażnik pogroził mi palcem dając do zrozumienia, że nie wolno wykonywać zdjęć. Jedynie mogłem cyknąć fotkę części szczytowej pomnika....

Miasto pewnie i ciekawe gdyby je tak pozwiedzać ja jednak nie mam tego w panach. Właśnie następuje zachód słońca i bardziej skupiam się by zrobić zakupy. Oczywiście podjechałem to tu, a to tam 😉

Trikala

Trikala

Wpadłem jeszcze do jakiegoś miejscowego fast fooda i przy zapadającym zmroku ruszam na zachód w kierunku Kalambaki. Już z daleka widoczne są monumentalne skały gdzie znajdują się sławne Meteory. Bardzo szybko się przybliżam bo droga płaska tylko, że pora już późna i zaczynam odczuwać znużenie. Postanawiam zatrzymać się gdzieś w pobliżu miasta. Nie udaje mi się znaleźć miejsca gdzie mógłbym rozwiesić hamak bo okolica uboga w drzewa. Po raz kolejny rozkładam pseudo namiot.

I po raz kolejny spać nie dają mi całe hordy psów biegające tam i z powrotem przez całą noc.....

Dystans dnia 16:   211,82 km
Suma podjazdów: 1160 metrów


Galeria dzień 16 : https://photos.app.goo.gl/rZX9nEoh4sZYVT3B8


cdn...