XLII Zjazd Klubu Góry-Szlaki w Słowackich Tatrach Zachodnich 27-29.06.2014

W dniach 27-29.06.2014 odbył się kolejny, już XLII Zjazd Klubu Góry-Szlaki. Tym razem spotkaliśmy się w Słowackich Tatrach Zachodnich. Naszą bazą była osada "UNIZA" w Zubercu.  Na miejsce docieramy w piątek późnym popołudniem. Przywitanie ze znajomymi i zakwaterowanie w domku. Następnie pieczenie kiełbasek i rozmowy przy ognisku. Na niebie gwiazdy, a to dobry znak przed jutrzejszą trasą :) 

Dzień 1

Rano pobudka, śniadanie i jedziemy na oddalony o kilka kilometrów parking "Rohace". Koszt pozostawienia samochodu to 3 euro. I ruszamy na szlak. Na początek dość długi i monotonny odcinek po asfalcie wiodący do Tatliakovej Chaty. W chacie przerwa na Zlatego Bażanta i kierujemy się po zielonych znakach w kierunku Zabratowej Przełęczy(słow. sedlo Zábrať). Na przełęczy dłuższa przerwa na małą przekąskę i sesję foto.  

W dali widoczne Czerwone Wierchy . Po lewej charakterystyczny Giewont... 

Naszym kolejnym celem jest Rakoń(słow. Rákoň)1879 m n.p.m.oraz Wołowiec(słow. ) 2064 m, n.p.m. Na szczycie nasza ekipa się rozdziela. Męska część postanawia przejść "Słowacką orlą perć" wiodącą przez Rohacze. Schodzimy, więc na Jamnicką Przełęcz(słow. Jamnícke sedlo)1908 m n.p.m.i rozpoczynamy wspinaczkę na Rohacza Ostrego(słow. Ostrý Roháč) 2088 m n.p.m. Na szlaku sporo ubezpieczeń w postaci łańcuchów. Sporo dziś turystów na szlaku, więc czasami musimy poczekać aż inni przejdą trudny odcinek. Mamy więc chwilę czasu by zrobić kilka zdjęć :) Potem inni czekają aż my przejdziemy.

Po Zdobyciu Rohacza Ostrego 2088 m n.p.m. należy z niego zejść na Rohacką Przełęcz (słow.Roháčske sedlo) 1955 m n.p.m. Zejście tylko w jednym miejscu przysparza mi większej trudności. 

Z Rohackiej Przełęczy podchodzimy na drugiego z Rohaczy - Rohacza Płaczliwego(słow. Plačlivé2125 m n.p.m. Zdobyć ten szczyt jest znacznie łatwiej jak jego niższego brata. 

Schodzimy na Smutną Przełęcz (słow. Smutné sedlo)1963 m n.p.m. Gdzie spotykamy innych uczestników zjazdu. Z przełęczy schodzimy do Smutnej Doliny (słow. Smutná) już większą ekipą. Przemierzając dolinę słyszymy donośny gwizd świstaka. Rozglądamy się po skalnym rumowisku w jego poszukiwaniu. Mamy nadzieję ujrzeć tego zwierzaka bo większość z nas nie miała jeszcze takiej okazji. I w końcu jest, siedzi sobie spokojnie na ogromnym głazie w odległości może 20 metrów od szlaku i przygląda się turystom. Wszyscy przystają by zrobić zdjęcie świstakowi..., świstak pewnie też by nam zrobił zdjęcie gdyby miał aparat ;) 

Schodzimy dalej do skrzyżowania szlaków na wysokości 1527 m n.p.m. W miejscu tym kończymy wędrówkę przez Smutną Dolinę. Dalej podążamy już . Docieramy do Tatliakovej Chaty gdzie oczekuje nas reszta ekipy, z którą rozdzieliliśmy się na Wołowcu. Przy chacie kilkanaście minut przerwy i pozostał ostatni asfaltowy odcinek do parkingu. 

Wieczorem kolejne ognisko integracyjne i gdy zaczyna powoli świtać kładę się spać :D 

Dzień 2 

Trasa na dziś łatwiejsza. W planach był Banikov lecz ze względu na późną godzinę startu w trakcie wędrówki wprowadziliśmy pewną korektę. Najpierw zamieniliśmy Banikov na Banikovską przełęcz, a następnie postanowiliśmy, że zrobimy pętlę przez Rohackie Stawy. Początek to znany nam z dnia poprzedniego asfalt w kierunku Tatliakovej Chaty. Jednak tym razem odbijamy wcześniej na żółto-niebieski szlak w kierunku Rohackich wodospadów na Spalonym Potoku. Najpierw schodzimy kawałek do dolnego, a następnie podchodzimy wyżej już do górnego, tego właściwego. Wysokość wodospadu wynosi 23 metry. 

Zdjęcie grupowe

Następnie wracamy około 100 metrów do głównego szlaku i podążamy do skrzyżowania szlaków gdzie żółty i niebieski się rozdzielają. Żółty odbija w kierunku Banikovskiej przełęczy(to tam pierwotnie było w planach iść). Niebieski z kolei prowadzi na Rohackie Stawy, to właśnie tam podążamy. 

Szlak pnie się coraz bardziej stromo do góry. W końcu docieramy nad Wyżni Rohacki Staw. Tam dłuższa przerwa. Spotykamy również ekipę GS-ów idącą od przeciwnej strony. 

Teraz pozostała nam już tylko trasa w dół. Schodzimy, więc mijając kolejne Stawy. Pośredni, Mały oraz najniżej położony - Wielki Rohacki Staw. Ten ostatni jest jednocześnie największym w całych Tatrach Zachodnich.   

W końcu docieramy do skrzyżowania szlaków w miejscu gdzie się łączą doliny Smutna z Rohacką. Dalej podążamy znaną nam już trasą z dnia poprzedniego do Tatliakovej Chaty. Przy chacie kilka minut przerwy i pozostaje nam już dobrze znany asfaltowy odcinek do parkingu gdzie stoi nasz samochód. Po drodze łapie nas deszcz. 

Mimo wszystko pogoda bardzo dopisała podczas Zjazdu i ogromnie jestem zadowolony, że w końcu mogłem zawitać po raz kolejny w Tatry Zachodnie :) 

Dla osób mających jeszcze chwilę czasu galeria ze zdjęciami: LINK