Na Wołowcu odrobinę się wypogadza. Na szczycie przerwa na posiłek i ruszamy czerwonym w kierunku Jarząbczego.
Na Jarząbczym pogoda się całkiem spaprała. Zaczyna padać marznący deszcz. Zejście na Jarząbczą przełęcz odbywa się po wilgotnej skale i należało uważać by się nie pośliznąć i przypadkiem nie skręcić nogi w kostce. Ze szczytu schodzi z nami nowy kolega..., który następnego dnia również nam towarzyszy na szlaku. Niektórzy czują już trudy dzisiejszego dnia i wspólnie postanawiamy wracać do schroniska przez Trzydniowiański wierch. Pogoda ponownie się poprawia i część ekipy postanawia poczekać na zachód słońca. W międzyczasie kolega zbiera materiał do timelapsa.
Zachód słońca jest taki byle jaki. Schodzimy do schroniska. Postanawiamy następnego dnia zmienić rejon. Wielka szkoda bo pogoda o poranku wyśmienita, a my tracimy sporo czasu na powrót do Kir i przemieszczenie się na Polanę Palenica. Na parkingu zajmujemy jedno z ostatnich miejsc. Kolejka do bramki ma ze sto metrów :roll: Robimy tatrzańską klasykę, czyli idziemy nad Morskie Oko ;) Im jesteśmy bliżej tym pogoda się bardziej psuje. Będąc już nad największym tatrzańskim stawem słońca już nie uświadczyliśmy. Ludzi tłumy...
Postanawiamy jeszcze podejść nad Czarny staw pod Rysami gdzie robimy sobie dłuższą przerwę.
A później to już powrót do samochodu i prawie sześć godzin nocnej jazdy.
Dwa dni i 54 km pokonane oraz 2040 m podejść. Trochę pozostał niedosyt po tym wypadzie z braku zaplanowanego wschodu słońca, ale to sobie odbiłem tydzień później ;)
Galeria: LINK
A tutaj timelaps wykonany przez kolegę:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz